Page 265 - Lanzarotto Malocello from Italy to the Canary Islands
P. 265

dall’Italia alle Canarie                                              265



               et phocarum exuvias, lingna rubra tingetia fere ut verzinum, et super et
               arborum cortices equo modo in rubro tingentes, sic et terram rubram et
               huiusmodi.
                  Verum Niccolosus de Reccho ianuensis, alter ex ducibus navium il-
               larum, rogatus aiebat a Sibilia civitate usque ad predictas insulas milia
               passuum fere nongenta, a loco cui hodie nomen est Caput Sancti Vincen-
               ti longe minus a continenti distare; et primam ex compertis insulsi fere
               CL milia passuum habere circuitus, lapideam omnem atque silvestrem,
               habundantem tamen capris et bestiis allis atque nudis hominibus et mu-
               lieribus aspersi cultu et ritu. Et in hac dicebat se cum sotiis maiorem
               partem pellium et sepi sumpsisse, non ausi nimius insulam infra ingredi.
                  Inde ad allam insulam fere maiorem predicta transeuntes quantita-
               tem gentium maximam ad se venientem in litore videre: homines pariter
               et mulieres ad se venientem in litore videre: homines pariter et mulieres
               fere nudi omnes, esto aliqui, qui videbantur aliis preminere, tegerentur
               pellibus caprinis picti croceo atque rubro colore et, ut poterat a longe
               comprehendi, delicatissimis et mollibus, sutis satis artificiose ed visceri-
               bus; et, ut in eorum actibus poterat comprehendi, videbatur hos habere
               principem cui omnes reverentiam et obsequium exiberent. Que gentium
               multitudo  ostendebat  se cupere  cum  his qui in navibus erant habere
               commertium et moram trahere. Sane cum ex navibus navicule quedam
               magis litori propinquassent, non intelligentes aliquo modo illorum lin-
               guam minime descendere ausi sunt. Est quindem, ut referunt, ydioma
               eorum sati politum et more italico expeditum. Qui temen, videntes quod
               nulli ex navibus descendebant, aliqui natantes ad eos pervenire conati
               sunt, ex quibus quondam cepere: et ex iis sunt quos aduxerunt.
                  Demum, cum nil ibi utilitatis cerverent, naute discessere; circumdan-
               tes vero insulam invenere eam longe melius a septentrione quam ab au-
               stro cultam, videntes ibidem casas plurimas, ficus et albores et palmas,
               dato steriles palme, et ortos et caules et olera, et ob id ibidem ex nautis
               XXV deposuere cum armis, qui perscruptantes que in domibus illis es-
               sent in eis invenere circa XXX homines nudi omnes qui perterriti visis
               armatis villico aufugere. Hii vero intrantes domos eas videre ex lapidibus
               quadris compositas mirabili artificio et lignis ingentibus ac pulcerrimis
               tectas; et, cum ostia clausa invenissent, cupientes introrsum videre, lapi-
               dibus infringere hostia cepere, quamobrem in iram versi qui habierant
               altissisis clamoribus complere loca cepere. Tandem hiis fractis clausu-
               ris fere per omnes illas domos intravede, nec aliud in eisdem invenere
   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270